weet je wat het rare is
zoveel denk ik niet meer aan je
de pijn ebt langzaam weg
en geluk blijft er over
kan ik je zeggen:
dank je wel voor alle pijn?
want toch was ik gelukkig
maar ook zonder jou
Weet je wat het rare is?
ik zie de wereld nu zo anders
was ik zo verblind?
toen je me verliet
kon ik alleen maar denken
en wat nu?
nu kom ik erachter
dat nu dat ben ik zelf
Hans Winter: | Donderdag, oktober 24, 2002 01:11 |
soms moet je alleen zijn om jezelf te kunnen vinden, dan kun je weer samen komen met de ander als beminde. |
|
Zasan: | Woensdag, oktober 23, 2002 15:42 |
Goed zo! Altijd jezelf blijven. Soms is dat een risico, maar meestal helpt het je. Mooi gedicht. |
|
flyingbabe: | Woensdag, oktober 23, 2002 15:24 |
blijf jezelf zijn..blijf van jezelf houden..want je hebt niemand nodig om jezelf te kunnen zijn..houden zo.. knuff, babe |
|
Auteur: violetangel | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2002 | ||
Thema's: |