je leeft in gevangenschap
je hart durft niet meer open te gaan
je ziel is in duizend stukken gebroken
je hele leven lijkt nu naar de maan
je hart weet niet meer wat hij wil
je hoofd doet pijn
je weet het gewoon niet meer
je wil zo niet in leven zijn
je kan niet meer helder denken
je durft het niet eens
dat kindje dat eens zo lief en gelukkig was
daarmee deden ze iets heel gemeens
maar ook dat kindje groeit op
en ook dat kindje komt er wel
die laat zich niet stoppen
door een of andere vreemde del
wat er dan ook mee gebeurt kan zijn
dat kindje laat het er niet bij zitten
ze zal laten zien wat ze kan
ze gaat er niet bij liggen pitten
ze heeft al nachten wakker gelegen
haar leven leek aan stukken gescheurt
ze weet het soms weer even niet meer
er is ook zoveel gebeurt
maar opgeven nee dat kent ze niet
ze gaat door voor degene die om haar geven
ze laat hen haar niet slopen
ze zal doorgaan met haar leven
en dat zou iedereen moeten doen
ookal is het moelijk en kan je het soms even echt niet
zoek dan gewoon de helpende hand in het donker
zodat hij weer licht maakt en je het weer ziet
blijf niet liggen in die diepe put
ga er voor hen niet aan onderdoor
ik weet het het is makkelijker gezegd dan gedaan
maar waar een wil is is een weg hoor
ik heb zeker makkelijk praten
ik heb niet veel meegemaakt
maar weet wel dat je kan wat je wil
ook als je nog zo erg bent geraakt
je wereld is donker geen licht meer te vinden
maar je hebt je vrienden nog
die maken wel licht voor jou
dat zelfde zou jij voor hen ook doen,toch??
je mag tenslotte niet doen wat zij willen
je hebt er alleen de mensen mee
die het meeste om je geven
dus leef door en vecht ertegen,okeyy
(dit gedichte is gemaakt voor degene die het niet meer zien zitten.ik lijk zo een echte wijneus zeker maar jah ik geloof nu eenmaal dat het zo is het is zwaar heel zwaar.je zal nu wel denken jij hebt het niet meegemaakt dus hoe kan jij dat nu weten.ik weet het ook niet ik geloof het alleen net als andere denk ik veel sterkte iedereen)