Als het donker en ik ben alleen,
gaan elke keer opnieuw die gevoelens door mij heen.
Waarom stopt het nou nooit een keer in mijn hoofd,
Waarom word me verdriet op een gegeven moment gewoon niet uitgedoofd?
Alleen met jou erbij voel ik mij beter,
en wil ik dat rotgevoel nog wel eens even vergeten.
Een keer zelfs drie uur lang er niet aangedacht!
Dat had ik echt niet verwacht!
Drie uur had ik het fijn,
even geen verdriet en even geen pijn.
Het spijt me dat ik soms zo moeilijk ben,
Ik wil zo helemaal niet zijn,
Maar ik kan er niets aan doen die intense pijn,
Heel hard huilen, alles eruit,
Voor twee dagen en dan gaat het weer fout,
Agressief, alles wil ik kapot,
Alleen maar snijden, de badkamer deur op slot,
Gelukkig hou je me tegen en laat je me dan huilen,
tot dat je vind het is genoeg en me dan laat schuilen.
In jou armen waar ik me het aller fijnste voel,
Jij, de enige die echt precies weet wat ik bedoel.