He schat,
Ik weet dat ik het je heel erg moeilijk maak,
want elke keer is het weer raak.
Maar je moet wel even weten,
dat ik jou echt nooit zal vergeten.
We slaan ons her doorheen,
dat doen we tesamen,en niet alleen.
Ik hoop dat ik ooit weer normaal word,
niet zoals nu,nou ik weer ben ingestort.
Ik wou dat je bij me was,
dan greep ik misschien niet zo snel weer naar het glas.
Maar begrijp me niet verkeerd,
weet wel dat ik het heb geprobeerd.
Maar elke keer doe ik t weer,
dan doe ik mezelf weer zo'n zeer.
Ik doe het niet express,
dat ik elke keer weer grijp naar dat mes.
Maar samen komen we eruit,
en wie weet word ik ooit dan nog eens jou bruid.
Want 1 ding weet ik zeker,
daarover ben ik niet zo onzeker.
Lieverd,ik mis je en ik wou dat je hier bij me was.
***natascha kracht***
*joyce*: | Donderdag, juni 17, 2004 18:59 |
Heey, Mooi gedicht.. Het uit zoveel hoop en verdriet.. Echt heel mooi verwoord.. XxXxX joyce |
|
Gunter: | Woensdag, oktober 16, 2002 18:37 |
Het komt allemaal goed lieverd, vroeg of laat. MISS U 2!!!! - XXX + liefs, je kanjer - |
|
geranne: | Dinsdag, oktober 15, 2002 14:46 |
hij houd duidelijk heel veel van je, hoe je ook bent, wat je ook doet... Dat is alleen al een mooi geschenk! XXX-jes Geranne |
|
Auteur: natascha kracht | ||
Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
Gepubliceerd op: 15 oktober 2002 | ||
Thema's: |