Met de dood in mijn ogen verliest het leven zijn
glans, stemmen uit het verleden stemmen uit het
donker stemmen in de nacht de stem des doods roept
mij telkens weer te komen, maar ik ben zo bang voor
wat zal gaan komen de leegte vult mijn hart te stilte
in mij verscheurt mijn ziel, terugkijkend naar het
verleden waar is het fout gegaan, zoveel antwoorden
onbeantwoord zoveel vragen kruisend mijn gedachten
waar heb ik dit aan verdiend om te sterven met de
gedachte dat er nog zoveel was om voor te leven
het leven verliest zijn glans de dood roept
onverbeten onvermijdelijk er is geen weg meer
terug geen uitweg meer de toekomst is verloren
en ik ben verdoemd te dwalen met ontbeantwoorde
vragen die mij geketenen tot de gesel des doods