Daar was je zo mooi...
En een beetje onder het hooi..
Maar maak je geen zorgen...
Ik maak het weer schoon..
En ik ga je goed verzorgen..
Ik vond het ook heel gewoon..
Maar ik had weer iets niet gezien..
jij wel misschien?
O de telefoon...ff wachten..
Slecht telefoontje ik hoorde dat ze je gaan slachten...
Daar ging je helemaal alleen..
Jij in de verte en verdween..
Het enige wat ik nog zei was Stay Alive...
En je moest weg...
Ik heel veel huilen..
En hoopte dat ik in je hartje nog kon schuilen..
Maar dat was niet het geval..
ik sta nu te staren naar een lege stal..
Maar hoe kan ik die weer vullen?
Hoe kan ik ooit nog tegen iemand alles lullen?
Ik stop maar voordat het erger wordt..
Ik was ook bijna gestopt met de sport..
Maar ik zette door..
En kwam weer op het goede spoor...
Maar mis jouw nog steeds..
En denk nog steeds over die rit met de skates...
Dat waren nog is mooie tijden..
met jouw fijn bosritten rijden..
Dit was een gedicht voor jouw..
Omdat ik van je HOU!