Wie had dat een jaar geleden gedacht?
Dat ik zou schrijven over ik heb de rust gevonden.
Naar vele ongelukkige jaren met veel verdriet.
Het was zo moeilijk om het allemaal achter me te laten.
De laatste jaren was ik gelukkig met mijn man.
Maar dat verdomde verleden daar zaten al die hiaten.
Sinds ik mediteer ben ik anders gaan denken.
En weet nu dat het leven je zoveel moois kan schenken.
Het zijn soms van die kleine dingen die het doen.
De zon die weer gaat schijnen jaren zag ik dat niet.
Of van je kleinkinderen een dikke zoen.
Nee ik koesterde me in mijn verdriet.
Wilde er ook niet over praten stopte het maar weg.
Maar ik ben blij en dankbaar dat het me is gelukt,
om een andere weg in te slaan.
En niet langer bij dat verleden stil te blijven staan.
Want een ding is zeker je leven gaat zo snel voorbij
Daarom lieve mensen probeer het ook al staan je dingen tegen
Geniet van alle kleine dingen dat maakt een mens blij.
Ik wil mijn moeder en mijn man en kinderen bedanken die altijd achter me hebben gestaan en voor hun was het net zo moeilijk als voor mij.
Liefs Ria.