Mijn gedachten tollen rond in mijn hoofd, dwalen steeds af naar jou,
Ik probeer te begrijpen en te plaatsen wat je me eigenlijk zeggen wou.
Begrijp ik iets verkeerd als je zegt dat je iets voor me voelt?
Dat het meer is dan vriendschap, is dat wat je bedoelt?
Maar dat je tegelijk bang bent omdat we zo verschillend zijn,
En dat die verscheidenheid volgens jou automatisch leidt naar pijn?
Maar waarom bang zijn van iets wat zo vanzelfsprekend lijkt,
En wat als je je vergist, dat het juist een aanvulling blijkt?
Een aanvulling van ik op jou en jij op mij,
En dat je geen stuk van jezelf verliest, maar er komt iets waardevols bij!
Als dit gevoel niet hoort te zijn, waarom voelt het dan zo goed?
En vertel me dan hoe het wel hoort te zijn, wat ik dan wel doen moet!
En vertel me dan eens waarom we elkaar verstaan zonder een enkel woord!
En waarom enkel een blik volstaat opdat je mijn hart hoort!
En waarom voel ik dan nog steeds je arm op de mijne, gaat dat gevoel maar niet weg,
Of heb jij een totaal ander gevoel als ik mijn arm om je heen leg?
Weet je, diep vanbinnen is mijn hartje maar net zo groot als dat van jou,
Het is gewoon de angst om gekwetst te worden dat ik me wel eens anders gedragen wou.
Heel zacht vanbinnen, maar stevig verpakt opdat niemand het ziet,
Want als niemand doorheeft wat vanbinnen leeft, volgt de pijn immers niet.
Ik zou heel graag willen dat je je deur voor mij laat openstaan,
En dat je niet afgeschrikt wordt door iets en dan zal weggaan.
En ja, jouw vriendschap is me heel dierbaar, maar eigenlijk is het al meer dan dat,
Want als het enkel vriendschap zou zijn, had ik een totaal ander gevoel gehad.
Ik weet niet of we niet bij elkaar horen, of juist voor elkaar bestemd zijn,
En of we juist veel geluk gaan hebben samen, of juist veel pijn,
Ik weet alleen dat het gevoel dat ik bij jou heb niet zonder reden is,
En dat er momenten zijn waarop ik je niet zie, dat ik je mis,
Het gevoel ontluikt pas, bloeit open als een roos,
Maar als het niet gewenst is, verpak ik het terug in een doos,
En stop het heel diep terug weg, laat het nooit meer vrij,
Zodat er enkel nog vriendschap rest tussen jou en mij.
Ik wou alleen dat je weet dat ik heel veel om je geef,
En dat het ook jouw geluk is waarnaar ik streef.