Herfst.
Dreigend pakken wolken samen, het groene blad
wordt bruin en geel, een ieder zal het weer beamen,
de zomer was toch maar een deel.
Een deel van wisselende krachten waarin geen
zeggenschap bestaat en seizoenen moeten wachten
hoe de natuur weer ommeslaat.
Klein zijn wij om dat niet te besturen, geen knop
of een elektronisch oog om onze zinnen op te leggen,
maar altijd blijft de regenboog.
Een boog, als teken ons gegeven dat dit alles reeds
is uitgemaakt en hebben hierin niets te zeggen en
zijn in stilte,……….. uitgepraat.