ik mis je,
keer op keer,
wanneer ik je niet
ik je niet hoor of zie
doet het me zeer...
maar 's avonds,
wanneer de nacht valt
hebk je weer bij me,
in men dromen
ben je der weer,
keer op keer,
in men dromen hebk
je weer bij me,
niet zomaar bij me,
nee, dicht bij me
je knuffeld me uren
kon de nacht maar blijven duren,
het ochtendlicht neemt
je weer mee,
neemt je weer weg van mij,
zodat ik je ga missen...
dan is het wachten tot ik je weer zie
het horen van je stem
die me kalm houd
ja alles is zo vertrouwd...
maar ik mis je,
keer op keer,
want wanneer je niet
bij me bent,
doet het diep vanbinnen zeer...