Ik hoef alleen maar te kijken naar roos om haar
schoonheid te zien,als zij haar blaadjes ontvouwt
haar blaadjes van liefde voor mij en haar bloem te
zien, adembenemend zwoel wuivend in de wind als ik
haar ruik haar jeugd als ik kijk naar haar pure
maagdelijkheid liggend in een bedje van zachtheid
ik hoef alleen maar haar bloesem aante-raken om
haar te laten openen haar wonderen te aanschouwen
haar natheid te voelen van de voorgaande lenteregens
roos is gelukkig dat ze mag schuilen onder de boom
die haar voed beschermt tegen het wegdrijven op de
lenteregens naar onbekende plaatsen zij houd zich
stevig vast aan de stam in haar schoot veilig voor
donder en regens die haar weg zullen spoelen...