OVERZEE
OVERZEE
Ze glijden verder over zee
gedachten in een handvol wit
verzonden
af en toe
plukt de wind
wat woorden mee
en dreunen golven
verzen op
zo ver
zo wijd
zo wild
ik verwacht hen morgen
aan de horizon
in de branding
en op het strand
hoor hun rijmen ruisen
in de schelpen
op het zand.
Ze glijden verder over zee
gedachten in een handvol wit
verzonden
af en toe
plukt de wind
wat woorden mee
en dreunen golven
verzen op
zo ver
zo wijd
zo wild
ik verwacht hen morgen
aan de horizon
in de branding
en op het strand
hoor hun rijmen ruisen
in de schelpen
op het zand.
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Dinsdag, september 03, 2002 18:12 |
| Zalig stukje poëzie. Idd, een inlevingsgedicht, :-) Groeten. |
|
| Roxette: | Maandag, september 02, 2002 21:15 |
| leef helemaal mee....en ben ineens op het strand....prachtig! | |
| Ilona Krijgsman: | Maandag, september 02, 2002 18:06 |
| heel erg mooi.....rustgevend...lekker gelezen.... | |
| free: | Maandag, september 02, 2002 17:27 |
| heel erg mooi.... k was gister op t strand van bloemendaal een groot strandfeest met heel veel muziek hmm is ook poezie door jouw gedicht ff terug thanks...... liefs free ~((O))~ |
|
| waterval: | Maandag, september 02, 2002 17:12 |
| uit deze "schelp" ruist er al iets héél moois....het hoeft allemaal niet uit het struikgewas te komen.....;-)) héél erg mooi rudi.... |
|
| j.jonkers: | Maandag, september 02, 2002 16:43 |
| mooi gedicht in de branding aan de horizon jan | |
| voske: | Maandag, september 02, 2002 14:04 |
| Weer eentje dat de fantasie van de lezer op gang brengt.Zo mag poëzie toch zijn?Die laatste zin hoort er zeker bij want volgens mij ruisen de schelpen wel op de grond maar zal Paul zijn oor er misschien wat dichter bij moeten houden om het te horen. Groetjes,Voske |
|
| voske: | Maandag, september 02, 2002 13:31 |
| Weer eentje dat de fantasie van de lezer op gang brengt.Zo mag poëzie toch zijn?Die laatste zin hoort er zeker bij want volgens mij ruisen de schelpen wel op de grond maar zal Paul zijn oor er misschien wat dichter bij moeten houden om het te horen. Groetjes,Voske |
|
| Sheena: | Maandag, september 02, 2002 12:55 |
| dichterlijke vrijheid Paul, als we de werkelijkheid willen beschrijven verliezen we de essentie en de fantasie, het vermogen dingen anders te zien en horen als anderen ... schelpen die ruisen in het zand, klinken dus harder .. hun rijmen wordt zelfs van verre al hoorbaar dus ... *zucht* ... zonde van het gebrek aan inbeeldingsvermogen ... Rudi, als immer ... in grote bewondering ... Sheen |
|
| Albrecht Paul: | Maandag, september 02, 2002 12:20 |
| Die laatste regel had er niet bij gehoeven. De schelpen ruisen immers AAN HET OOR, niet op de grond. Het verwachtingsvolle van de dichter en het opklinken van woorden en rijm van uit het ongestructureerde, dat beeld je hier mooi uit. Graag gelezen, Rudi. |
|
| DrieGeetjes: | Maandag, september 02, 2002 11:22 |
| En strandwandeling. Ik voel het... Mogguh, Rudi! Jo. ;o)x™ |
|
| blommeke: | Maandag, september 02, 2002 11:13 |
| een pracht Rudi, al had ik die twee keer, en, weggelaten om het krachtiger te maken, wel een heel sfeervol geheel. |
|
| Koelemij, Harold: | Maandag, september 02, 2002 10:57 |
| sjappo rudi weerom een echte lejaeghere |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudi J.P. Lejaeghere | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2002 | ||
| Thema's: | ||