Tamara Cools &
Shirley Mingels
Mijn liefde in het leger
Waarom? Waarom moest je gaan?
Je zei dat onze liefde altijd zou voortbestaan
Onze dagen samen waren zo fijn
En nu, zit ik hier, met al mijn verdriet en pijn
Jij in Engeland, en ik ben hier
Lange dagen met weinig plezier
Jouw jongensdroom; je bent er altijd naar blijven streven
En nu, nu heb je er je hart en ziel voor gegeven
Ik kijk naar de regen, regen tegen het raam
En in die zachte regen hoor ik mijn naam
De regen is gestopt, m’n gedachten zijn nog steeds bij jou
En stilletjes denk ik aan hoeveel ik van je hou
Wat zaten we daar mooi, met z’n twee, aan het strand
Toen jij me meldde dat je moest vertrekken naar Engeland
Zo’n nieuws, nooit gedacht
Ik had nog zo veel van ons leven verwacht
Telkens vraag ik me af of je nog in leven bent
En als dat zo is, of je me nog wel herkent
Hopelijk kom je snel weer terug
Gelukkig, ongedeerd en heel erg vlug
Ik heb je belangrijk nieuws te melden
Hopelijk blijft jouw liefde voor mij ook na dit bericht nog gelden
Ik word moeder, ik ben zwanger van jou
Was dat niet wat jij altijd al wou?
Een klein kindje van jou en mij
Hopelijk is dit nieuwe gelukkige leventje niet zo snel voorbij
Maar opeens.. wie kwam daar aan?
Het was een man met een militair pak aan
Nu, eenzaam en verlaten, zit ik hier met de brief in mijn hand
Waarin men mij berichtte dat je bent gestorven daar in Engeland
Hoe? Hoe heb ik je ooit kunnen laten gaan?
Nu, nu is er een einde gekomen aan jouw mooie bestaan
Hoe kan dit gebeuren? Waarom doen ze ons dit aan?
Het heeft me diep geraakt, over mijn wang rolt een traan
Ik zal je nooit vergeten, m’n enige echte liefde, de vader van mijn kind
Laten we hopen, alleen maar hopen dat ik je ooit, ooit weer vind.