Je bent wel bij me,
maar toch niet helemaal.
Met je gedachten zit je op je eilandje.
Niemand die ziet wat je denkt,
daar op je eenzame plekje.
Waarom laat je jou niet kennen?
Vind je het leuker een masker te dragen?
Of is dit ongewild?
Je wil wel de oude zijn,
maar dit blijkt niet echt te lukken.
Vertrouw op je vrienden en op mij
en je komt er wel te boven.
Maar je moet het echt wel willen.