Ik ben weer alleen
samen met haar
ze kijkt me streng aan
met ogen die schieten
een vernietigend gebaar
Haar kwetsende woorden
raken als pijlen
vlijmscherp mijn hart
dit hout wordt gehakt
door haar grote bijlen
Mijn tranen ontsnappen
ik adem niet meer
geteisterd door schrik
de furie gaat slaan
nog eens een keer
Ik mag niet meer huilen
een foltering ondergaan
ik ben weer de martelaar
het doet me zo'n pijn
dat schreeuwen, dat slaan