Ik ben blij, maar ook weer niet.
Wat een raar gevoel,
niemand snapt ook maar wat ik bedoel.
Flame is weer vrij!!!
Ze loopt weer vrolijk bij andere paardjes in de wei.
Dat doet me erg goed.
Dat heb ik te danken aan vele mensen, zij gaven mij moed!
Ik ben eigenwijs en wil alles alleen doen, ik zeg altijd dat ik geen mensen nodig heb...
Das gelul..
Het leven is erg moeilijk en hard.
Ik heb mijn paard terug, mijn alles, voor haar leef ik.
Het heeft een lange tijd geduurd, het leken wel jaren..
Maar ik heb haar teug, al had het veel vrienden kunnen besparen.
Zijn dat dan wel vrienden? vraag ik me vaak af.
Neeh, die leer je kennen in moeilijke tijden.
Ik ben blij, maar voel me ook wel weer eenzaam.
Ach ja, het ligt ook allemaal aan mij...
Ik accepteer het maar, Flame heb ik terug...
einde verhaal
Klaar!!!!