Ik ben iets wat ik niet wil zijn,
En die onmacht, die doet pijn
Ik wil het niet, toch ben ik het
Ik weet niet of ‘k het zo wel red
Ik wil gewoon zijn, niet apart
Gewoon kinderen, gewoon een man,
K snap niet dat mijn gevoel ‘t niet kan
Gelukkig, zou ik moeten zijn,
Maar ik wil het niet, het doet pijn
Geheel sluit ik mer nu voor af
Al 2 jaar niet verliefd; t voelt maf
M’n gevoel ver weggedrukt
Afgestompt, en toch mislukt
Ik voel niet wat ik voelen wil
En dat gevoel maakt me kil,
Afstandelijk en bang,
Bang voor nu en bang voor later
Ik weet er is niets mis mee
Maar zelf kankt het niet, Nee