Ik kan enkel denken aan jou
en dat omdat ik van je hou.
Maar ik vraag me steeds af
of de gevoelens wederkerig zijn.
Want soms ben je een grote knuffelbeer
en wijk je geen meter van mijn zijde.
En dan soms
zie je me niet staan.
En als ik dan vraag
wat ik verkeerd heb gedaan.
dan zeg je niets
en moet ik alles raden.
denk je dat dit tof voor me is?
als je begrijpt wat ik bedoel
laat dan iets van je horen.