Dood en toch levend
Koud
zijn je handen
je ogen glimmen niet meer
Stil
in de kamer
het doet me veel zeer
Moe
was je lichaam
en je lichtje is gedoofd
Levend
in gedachten
hierboven in mijn hoofd
zijn je handen
je ogen glimmen niet meer
Stil
in de kamer
het doet me veel zeer
Moe
was je lichaam
en je lichtje is gedoofd
Levend
in gedachten
hierboven in mijn hoofd
Reacties op dit gedicht
| marcha: | Dinsdag, augustus 13, 2002 19:46 |
| en zo is het mooi gedicht esther heel mooi precies zoals het is sterkte met verwerken en een dikke kuss van mij |
|
| happy tear: | Dinsdag, augustus 13, 2002 09:15 |
| heel knap! zolang die persoon in je hoofdje en vooral je hartje blijft, zal hij nooit echt dood zijn! |
|
| Raar mie: | Dinsdag, augustus 13, 2002 00:06 |
| yeps zo is het en zo levend in je gedichtje knap |
|
| fristy: | Maandag, augustus 12, 2002 23:33 |
| wow deze is echt mooi, APPLAUS... ik meen t hij is keimooi, en die HIJ moet blij zijn in jouw gedachten xxx en knuf.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Esther Millenaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||