Mijn dagelijks brood, mijn sigaret, ik weet het wel jij wordt nog eens mijn dood.
Maar ik kan het niet laten, ook al begin ik het nu te haten!
Jij laat me hoesten, het elke morgend weer uitproesten.
Ik hijg en ik puf, mijn hele huis ruikt muf!
Mijn hart en aders lijden eronder, maar ik leef nog het is een wonder.
Ik weet het wel, jij bent echt niet goed voor mij, met elke trek breng ik het einde naderbij.
Maar elke morgend weer, neem ik je stiekem in mijn hand, en steek je in mijn mond heel galant.
Elke keer weer zet ik jouw in vuur en vlam, want jij maakt me toch zo kalm.
Ja, "jij", mijn dagelijks brood, jij wordt nog eens mijn dood!!!!!!!!