Je hebt me verteld, dat onze liefde niet kon bestaan.
Mijn hele wereld stortte in, ik hield zoveel van je, kon je niet laten gaan.
Vrienden bleken geen vrienden te zijn.
Je had het me zo gezegd, maar ik dacht enkel aan plezier,
en nu doet het zo`n pijn.
Sinds de dag dat ik je zag, wilde ik niemand anders meer.
Alleen zag jij in mij nog helemaal niets,
en dat deed mij zo`n zeer.
`Veranderen`, zei jij, was mijn enige keus,
voor ons de enige hoop.
Dus ik luisterde naar jou, en nu ben ik uit de knoop.
We zijn nu uiteindelijk samen.
Ik voel me zo gelukkig bij jou.
En ik kan je nu niet vaak genoeg zeggen,
dat ik zielsveel van je hou.