Is dit al wat rest
Van een eens zo trots wezen
Enkel beenderen,een lege schedel
holle oogkassen die me aanstaren
onze eigen sterfelijkheid staat vast
angstig wachten we op ons afscheid
dat vast staat
we weten niet wanneer
sommigen huilen,sommigen ontvangen
met open armen
ach,we zijn vlees en nutteloos
en daarna worden we leeg en hol
Zijn we ooit iets waard?
Geeft het...
Voor U?