Onwennig sta ik in je wei,
treurend,
waarom niet blij?
Wat is er met me aan de hand?
Waarom sta ik zo diep treurig aan de kant?
Ik ben nu heel alleen.
M'n hartje schijnt te roepen:
"waar ben je heen?"
Ik huil en roep:
"Kom terug!"
Maar je komt niet,
al roep ik nog zo stug.
M'n vriendin komt eraan,
zij zal me wat moed inspreken gaan.
Ze zegt:
jouw en ons verdriet is groot,
want we moesten je paard afstaan aan de dood...