Ik begrijp jouw beslissing,
en jij mijn manier van doen.
Anders zou je me nooit die 2de kans
geschonken hebben.
Maar die moest ik zonodig weer
verknallen!
Dagen werden weken, weken werden maanden
Maar een 3de kans die kwam er niet,
dat deed me wel verdriet.
Ik heb gewoon teveel verwacht,
te lang gewacht.
Maar het was mijn eigen schuld,
ik had geen geduld.
Zoveel dingen die ik te zeggen had, zoveel woorden.
Het leek zo simpel.
Maar geloof me, dat was het niet.
100 dingen, die ik je nog wou zeggen.
100 redenen, die ik je nog wou geven
Gewoon om je te vertellen
hoeveel ik van je hou.
Maar ik stelde het steeds uit.
Ik denk dat ik er gewoon bang voor was...