ik ben op onze plek geweest
in het donker en alleen
moest even tot mezelf komen
maar besefte als geen een
het gevoel van die dag
was zo intens en zo vreselijk diep
het is als de dag van gisteren
dat ik hier geArmt met je liep
daarna is mijn hart gaan bloeden
is gebroken van de pijn
ik besef nu al te goed hoe vreselijk ik je mis
en hoe graag ik bij jou zou willen zijn
zolang er vriendschap is kan ik lachen
en vervaagt zelf iets de pijn
maar hoe minder ik je spreken kan
hoe meer ik bij je wil zijn..
alsjeblieft laat mij niet in de steek
blijf mijn maatje voor het leven
babbel af en toe met mij
al is het maar voor heel even..