Het is net alsof er een muur tussen ons staat...
een muur, waar we beide niet rondheen kunnen...
Ergens...
willen we er wel rondheen...
maar er staat iets tussen.
Ah...
kon ik je nog maar eens in mijn armen voelen.
je sterke armen om me heen
de woorden die je toefluisterd, dat alles wel inorde komt...
maar waar blijven de woorden toch?
Ik mis je...
Nooit mistte ik iemand zo hard, als ik jouw nu mis.
Waar is het verkeerd gegaan?
Tom,
je zal altijd mijn beste vriend blijven...
die speciale jongen in mijn hart...
mijn rechterhand !