Het kind speelde in het zand,
hij bouwde een zandkasteel.
Een mooi groot zandkasteel,
hij was alleen
maar het het deerde hem niet.
Hij was al een flinke knul van 8 jaar.
Hij had gevraagd aan zijn vriendjes of ze met hem wilden spelen.
Nee, deze keer niet en hij besloot om dan maar alleen te gaan spelen in de zandbak van zijn school,
waar hij al vanaf zijn kleuter tijd opzat.
En hij bouwde verder aan zijn zandkasteel,
hij wilde ook een tunnel graven zodat het mooi bij zijn zandkasteel stond.
Hij groef zijn tunnel en werd steeds enthousiaster.
Het kind had niet door,
dat het levensgevaarlijk was,
dat op elk moment de tunnel zou kunnen in storten.
En hij er niet levend uit zou komen.
Maar ik vraag hoe weet een kind van 8 zoiets nou?
Onmogelijk kon het kind dat weten.
Hoe verder hij kwam hoe meer kans.
En ja helaas de tunnel stortte in,
met het kind er nog in.
Het kind was in paniek en hij kreeg het benauwd,
zijn gezicht werd rood,geel,paars en toen even later
was het moment daar,
Het kind stikte in het zand.
Hij was dood....