Roem is als 'n reuzegolf
op de Caribische zee
die na zijn hoogtepunt
definitief weer de diepte
inrolt, hij is als een
prostitué die het op vele
dollars heeft gemunt
maar die als bejaarde
niet meer wordt nagehold.
Als oud sekssymbool met
veel eigendunk verzuipt hij
dan in alcohol, zingt nog de
blues met te veel soul als
hij weer ronddoolt bij het
middelpunt van de aardbol.
Neen, voor mij geen roem
na zonneschijn komt regen
je verwelkt als een bloem
en daar kan ik niet tegen.
Maar het komt niet ongelegen
als mijn naam wordt vernoemd.
Ook de riool van 'n verdoemd
dichter kent immers zijn uitwegen.