Toen ik klein was had ik een vriendin.
En door de jaren heen heb ik haar nog steeds.
Maar ik was haar bijna kwijt,
Niet aan een jongen, niet aan geluk ,
maar aan de dood.

Nu ben ik blij dat ze er altijd voor me was,
Zodat ik er ook voor haar kon zijn.
Nu ik haar nog heb, ben ik blij dat ze er
nog steeds voor me is.
Ik dacht altijd dat ze MIJ nooit nodig had.
Maar dat had ze wel en heel erg.

OP dat moment toen ze op het punt stond om
te springen, had ze me nodig en ik was er voor haar.
Daar ben ik mezelf heel dankbaar voor, anders had ik
geen vriendin meer die er altijd voor me was.
En nu nog steeds...........................

Voor N van K