Mies
Zij was de stem, de lach en het hart
van televisie minnend Nederland
Dag lieve mensen, steeds als start
zij kreeg een volk hand in hand
Zij droeg voor het Dorp de stenen
presenteerde daarbij ongeëvenaard
Zette rolstoelers op eigen benen
het was de inzet meer dan waard
Een grande dame in evenementen
met veel respect en een gulle lach
In haar bewegen bloeide de lente
steeds weer tot een fraaie zomerdag
Ieder na haar, kon het zeker leren
één uit duizenden en ook van de acht
Was de koningin van het presenteren
die de band steeds aan het lopen bracht
Van zwart-wit tot de scherpste kleuren
zette zij elke generatiekloof opzij
Haar verschijnen opende deuren
daar komt de hemelpoort nu bij.
Rust zacht , Mies Bouwman .