nog in de wolken
zij is gevraagd
en gegaan
met ogen en lach
een surprise
die iedereen mag
altijd in een
allercharmantste
verpakking die
nooit helemaal
de inhoud laat zien
in afscheid
voelen mensen
haar warme hart in
woorden vol emoties
kus en bedankjes apart
nog in de wolken
rijdt zij naar huis
waar leegte koud
aanvoelt ook zij mist
de ontvangst van thuis
wil melker
27/12/2017
lodi: | Donderdag, december 28, 2017 03:01 |
Stil zit je daar alleen kijkt wat voor je uit maar weet dat er niets zal veranderen in dat beeld, geluidloos geen persoon om je heen die je even wat terug zegt, je zoekt steun bij jou -vriend- je pen en papier beschrijf je gevoelens aan hen die jou lezen, zo lijk je toch iets minder eenzaam en deel je jou gevoelens met anderen.... liefs lodi |
|
teun hoek: | Woensdag, december 27, 2017 10:45 |
even er uit , maar alleen thuis komen is moeilijk. h gr. th |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, december 27, 2017 08:19 |
Het zal bij velen herkenbaar zijn Wil, het lege huis bij thuiskomst, jouw begripvolle woorden van eenzaamheid in dit mooie gedicht zijn voelbaar. Lach en verpakking verraden de inhoud niet. Warme groet en een mooie dag. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, december 27, 2017 07:20 |
ja heel mooi verwoord doet me wat deze |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 27 december 2017 | ||
Thema's: |