Ik draai de sleutel om in het slot en blik stilletjes in het rond
Jouw huis verloor haar ziel toen jij ging
Het huis waar ik jou zo vaak in alle staten terugvond
Weg moest je uit deze hel, de cirkel uit, het bos in
En ik begrijp het mijn lief, ik begrijp het zo
Vergeet nooit mijn woorden, mijn strelingen, vergeet nooit hoezeer ik je bemin
Er is een weten in mijn hart
in een wereld waarin alles onzeker is en ik niet eens meer weet wat echt is en wat niet
Een doordrongen zijn van de enige zekerheid die ik ooit had
De enige zekerheid die mij nog nooit verliet
Dat ik van jou hou en jij van mij
Liefde groeiend met elke seconde
De weg die voor ons ligt is mistig
De enige die ik zie ben jij