spraakwaterval
praten gaat te snel
zijn spraakwaterval
verslist in klanken
waarbij klinkers hun
mooie volheid verliezen
het is geen
kabbelend beekje
dat lieflijk stroomt
langs meanderende
lichtgroene oevers
het hutst en blutst
spet en sputtert
in speelse kolkjes
die klaterend
rollen en dollen
in jeugdig
enthousiasme
is hij uitverteld
stilte wacht weldadig
terwijl zijn bron nog welt
wil melker
16/07/2017
Clarice: | Zondag, juli 16, 2017 18:40 |
En soms is er een overstroming ;) Zo veel willen vertellen en helemaal opgaan in het verhaal.. Heel mooi verwoord, Wil. Gts, Clarice | |
EXPLICIT: | Zondag, juli 16, 2017 16:40 |
Vertellend de prachtigste verhalen... | |
september: | Zondag, juli 16, 2017 11:43 |
Wat mooi omschreven Wil..het klaterende van woorden van een spraakwaterval in enthousiasme. En dan de weldadige stilte terwijl de bron nog welt. Een heel mooi sprekend gedicht. Fijne zondag gewenst. Liefs | |
claire vanfleteren: | Zondag, juli 16, 2017 11:28 |
Wil ik ken iemand die ook zijn woorden afknabbelt, ofwel begrijp ik de kop niet ofwel verdwijnt de staart. Wablief is de enige constante in ons gesprek! |
|
teun hoek: | Zondag, juli 16, 2017 09:09 |
leuk en kenmerkend. jeugd en enthousiasme. h gr. th |
|
Anneke Bakker: | Zondag, juli 16, 2017 08:49 |
Van waterval via het kronkelende stroompje tot weldadige rust gekomen terwijl de bron blijft wellen, woorden mogen ontbreken door de volheid van dit moois. Heel mooi dit Wil! Fijne dag gewenst. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2017 | ||
Thema's: |