de ochtendwind
het fladderen
door het leven
lijkt voor jou voorbij
nog kunnen je
vleugels alles geven
is honing heel dichtbij
maar hun kleuren bleken
breken in de zomerzon
de tippen zijn gespleten
een koude nacht zal jou
ongemerkt doen overgaan
je vleugels nog gevouwen
je lijf blijft stilletjes staan
wiegend op de ochtendwind die
in jou zijn eerste herfstblad vindt
wil melker
05/07/2017
Stroejaro: | Woensdag, juli 05, 2017 22:04 |
zo mooi verwoord... | |
EXPLICIT: | Woensdag, juli 05, 2017 21:56 |
Wil hier heb ik nu echt even geen woorden voor... | |
teun hoek: | Woensdag, juli 05, 2017 11:47 |
begripvol verwoordt. th |
|
Avr: | Woensdag, juli 05, 2017 11:46 |
Een droef mooi,en beeldend natuur schrijven! mvg Avr | |
Roselynn: | Woensdag, juli 05, 2017 10:34 |
Zoals alle zielen ... teer zweven ... op de stroming van de wind... nooit tastbaar... maar dagelijks voelbaar.. Fijne dag Wil |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, juli 05, 2017 08:02 |
Vlinderachtig mooi zijn jouw woorden gedragen door de vleugeltjes beschenen door de zon terwijl de wind ze langzaam ontvouwd. Heerlijkheid dit moois te lezen Wil. Wens jou een fijne dag. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 05 juli 2017 | ||
Thema's: |