resoneert in oneindig
ik heb tussen
noten gelopen
partituurde de tijd
kende hun hoogte
wist de melodie
altijd vooruit
in alerte blik
speelde zonder geluid
de klanken
waaierden uit
ontmoetten gelijken
zonder te strijken
vormden fortissimo
in akkoorden
piano aan om een
vitaal accent te horen
die muziek is niet
vluchtig verdwijnend
maar vult de lucht
resoneert in oneindig
wil melker
19/05/2017
Anita Mentink: | Woensdag, september 20, 2017 15:27 |
Wat speel je eigenlijk? Verstand van zaken. Welk instrument bespeel je eigenlijk. Knap geformuleerd. |
|
september: | Vrijdag, mei 19, 2017 19:23 |
Een schitterend subliem gedicht Wil. Waarvan het lijkt of je door de klanken meegenomen wordt en de resonantie na voelt trillen. Het is een groot genoegen dit mooie gedicht waar muziek en leven inzit te lezen en herlezen. Liefs en een mooie avond gewenst | |
claire vanfleteren: | Vrijdag, mei 19, 2017 14:00 |
Volgens mij wil je hier duidelijk maken, dat de ene dag de andere niet is, daar ben ik helemaal mee akkoord, ik heb ook mijn ups en downs. Mooi verwoord, een tikkeltje humoristisch weergegeven Wil! |
|
Nayeli: | Vrijdag, mei 19, 2017 13:07 |
o ja, heel zeker - ik voel het ritme!!! | |
wervelende regenboog: | Vrijdag, mei 19, 2017 10:35 |
muziek kleurt ons leven mooi |
|
teun hoek: | Vrijdag, mei 19, 2017 09:39 |
zeker in de klassieke vorm waarin iedere noot herkenbaar en geliefd terugkeert. mooi. th |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 19, 2017 08:25 |
Het verschil in klanken, de resonantie laten uitwaaieren van ff naar pp is eindeloos mooi in een melodie. Fijne dag Wil. Anneke |
|
Stroejaro: | Vrijdag, mei 19, 2017 07:28 |
Mooi!! | |
EXPLICIT: | Vrijdag, mei 19, 2017 06:46 |
melodie streelt zacht klanken klinken het gevoel golvend voortbestaand |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 19 mei 2017 | ||
Thema's: |