Gouden tijdperk
vroeger toen de sterren nog plukgraag
een baldekijn aan de hemel vormden
en geluk met alle winden meewoei
bleven ouwe hoeren zeveren
tot in de kleinste uurtjes
terwijl de jonge generatie elk oprisping,
als ware het zegeningen, zich wel liet smaken
toen was alles anders en anders is
zoals u ongetwijfeld zal weten,
per defintie beter, beste lezer
dichters schreven om je vingers bij te likken
van fado tot limerick niets bleef onberoerd
een lach en traan werd gedeeld
zo nu en dan een kater op de kop getikt
men was verlicht en opgedirkt
neen geen plakken maquillage maar
een vleugje finesse, oneigen aan
de hedendaagse prutsertjes van Dale
die kreet na scheet aflossen in het luchtledige
ik vertel het u heel eerlijk:
nostalgie is de deur naar Narnia
onbesrispelijk, echt echt waar
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, januari 09, 2017 14:31 |
| Een zeer sterk gedicht Mima. Het thema is pesten, wat ik niet helemaal kan plaatsen in dit gedicht al meen ik een wel mooie licht scherpe toon van ironie te bespeuren in de prachtige woordvondsten. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, januari 08, 2017 21:43 |
| graag gelezen | |
| Avr: | Zondag, januari 08, 2017 21:09 |
| Nostalgie is voor mij een soort van heimwee, verlangen naar iets dat is geweest! Zie 2e strofe! mvg Avr |
|
| mima: | Zondag, januari 08, 2017 20:51 |
| *definitie* *onberispelijk* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||