Daar zijn wat sporen
ze verlaten de sneeuw
leiden naar de woning
waar ik mijzelf hervind
Op de sofa lag ik avond na avond
kleedde het schilderij uit
plaatste wat lijntjes
op een ontbrekende plek
Ze leek zo kaal
als het dorp zonder kerk
waar ik mij verloor in de psalm
en een flakkerende kaars
Ik kwam er gedwee
ook toen de sneeuw
aan de schoenen plakte
en besefte
Dat het land nog niet herboren was
GuusV: | Maandag, december 15, 2014 21:20 |
Mooi | |
mima: | Maandag, december 15, 2014 17:53 |
prachtige sfeer heel mooi |
|
kimmytje: | Maandag, december 15, 2014 15:52 |
Een stilmakend schrijven Liefs Kimmy |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, december 15, 2014 10:54 |
mooi hoor | |
windwhisper: | Maandag, december 15, 2014 08:27 |
adembenemend....succes liefs Cobie |
|
Lia van der Fluit: | Maandag, december 15, 2014 07:47 |
mooi beeldend verwoord :) Lia x |
|
fets: | Maandag, december 15, 2014 07:12 |
kerstschilderij! | |
wervelende regenboog: | Maandag, december 15, 2014 00:13 |
een echte Wijnand :-) fijn sfeergedicht graag gelezen wr |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: wijnand. | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2014 | ||
Thema's: |