Mijn vriend de nachtegaal
In de linde van mijn tuin zong steeds een blije nachtegaal.
Een lied Vol levenslust zo schoon, klonk zijn vrolijke verhaal.
Hij vertelde over al zijn plannen, van de zomer en de zon.
Van al de fijne dingen waarvan hij zo genieten kon
Maar een maand geleden klonk plots zijn gezang niet meer.
Van achter in de linde riep hij mij, hij had zo’n zeer.
Ik liep op de kleine zanger toe en vroeg wat er hem scheelde.
Waarom hij zijn zo prachtig lied niet langer met mij deelde.
”Ik ging naar dokter uil, die heeft mij grondig onderzocht.
Hij kwam tot het besluit dat ik niet lang meer leven mocht.”
Ik vroeg hem naar de ziekte waarvan hij niet meer kon genezen.
Ik zei: “Ik ken een oncoloog, Je hoeft het ergste niet te vrezen.”
Een operatie, en chemotherapie, waren niet meer af te weren.
Maar kijk, hij verloor zijn stem, zijn glans, en ook zijn mooie veren.
Want eens de ziekte uitgezaaid, is ze niet meer te keren.
Ik heb mijn vriendje nachtegaal, naar het kerkhof gedragen.
Waar er door die zelfde kwaal, duizenden zangers lagen.
Bompa 23-01-2014