je hebt het blad
nooit voor de mond gehouden
het dwarrelt naar de grond
uit vingers die
onmachtig zijn om
alles in de hand te houden
jij hebt altijd
de rug gerecht
maar nu lig je gestrekt
laat gods water
over akkers lopen in een
afscheid met gebroken ogen
toch zal uit as
jouw feniks weer herrijzen om
levend in herinnering te blijven
wil melker
18/09/2010
Elinora: | Zaterdag, september 18, 2010 11:23 |
ik steek een kaarsje voor je op Wil..diepdroef en intens schrijven van jou fijn weekend Lin |
|
switi lobi: | Zaterdag, september 18, 2010 11:04 |
Mooie afscheidswoorden.. krachtig en respectvol. Liefs, switi lobi |
|
mucho: | Zaterdag, september 18, 2010 10:22 |
:( kus! |
|
~MeLoDy~: | Zaterdag, september 18, 2010 10:10 |
om eerlijk te zijn... pink ik nu een traantje weg... | |
~MeLoDy~: | Zaterdag, september 18, 2010 10:09 |
prachtig dit... gr. MeLoDy |
|
windwhisper: | Zaterdag, september 18, 2010 09:04 |
zo, jeetttje Wil, wat aanrakend diep mooi, met bewondering voor jouw intensiteit van woorden gelezen liefs Cobie de bladeren dwarrelen ook op de Melisstokelaan kuzzz |
|
Big Lady: | Zaterdag, september 18, 2010 08:23 |
rakend knuffels |
|
hiljaa: | Zaterdag, september 18, 2010 07:59 |
zeer intens.... laat gods wateren....prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 september 2010 | ||
Thema's: |