Man met de zeis
Ongenadig en zonder pardon
de dood grijpt om zich heen
ook wie het niet verwachten kon
slechts uitstel dat ik verleen.
Zo bewandel ik de doodlopende weg
maai met mijn zeis in het rond
luister goed naar wat ik zeg
ik doe al dan niet mijn kond.
Nu heb ik jou ook aangeraakt
niet hard maar wel genoeg
heb ik het leven in jou gestaakt
hoewel gebed om terugtrekking vroeg.
Ik kan het tij niet keren
heb je op de laan gezet
zie wel je familie verteren
laat je dood gaan echter onverlet.
Heb niet in de hand een keus te maken
hoe nu verder te gaan
je vrouw zal ongeremd tranen slaken
en in je weg willen staan.
Zij kan echter niet verhinderen
het pad dat jij in moet slaan
je vrouw en ook je kinderen
moeten je laten gaan.
Ik vertrek en ga verder op weg
richt mijn blik op een ander
jij moet nu doen wat ik zeg
leven voorbij, verander.
Indy Toma
kerima ellouise: | Maandag, maart 29, 2010 13:08 |
graag gelezen liefs kerima ellouise |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 29, 2010 12:53 |
dit komt aan!!!! | |
karinvangelder: | Maandag, maart 29, 2010 12:49 |
bewondering voor dit schrijven Indy al kreeg ik koude rillingen ervan ! liefs xx Karin |
|
verhavert: | Maandag, maart 29, 2010 12:31 |
wanneer de dood "het verhaal" spreekt graag gelezen |
|
Fairouz: | Maandag, maart 29, 2010 11:54 |
de enige zekerheid in ons leven is de dood. Mooi geschreven Indy lieve groet, fairouz |
|
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 maart 2010 | ||
Thema's: |