Ze leverde een streek
geen gebakken koek
of wat anders
dat ontbijtbaar was
De smaak was te appreciƫren
zoals het vrijen in de open ruimte
dat een beetje het gevoel
van moederliefde weer gaf
Veel anders werd zij niet
toen de streken verdwenen
en voorzichtig het grijs
binnen haar lokken viel
sunset: | Maandag, december 15, 2008 09:19 |
Mooie heel graag gelezen laatste strofe waarin de liefde verpersoonlijkt wordt en zacht warm mee veroudert. Groetjes, sunset |
|
Windwhisper: | Maandag, december 15, 2008 00:39 |
ach zo werd veel glad gestreken toch....ik mag jou wel, zeker jouw schrijfstijl | |
ela: | Maandag, december 15, 2008 00:37 |
De streken verdwijnen met de ouderdom van de vos. ela |
|
Marousia: | Maandag, december 15, 2008 00:23 |
Prachtige poezie, supermooi door jou hier neergezet. Liefs van Marousia | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2008 | ||
Thema's: |