#De strijd was gestreden,
Zijn vrouw en ons mam had erg geleden.
Wij stonden moe bij elkaar,
Mijn vader stram van lijf en leden keek met veel veel verdriet en respect naar haar.
Geslagen als door een stuk hout,Moet hij laten gaan waar hij zo veel van houdt.
Wij zien zijn hoofd knikken,En horen hem hard snikken.
Alle leed van de wereld had hij gezien in de oorlog die de mensen angst en bederf bracht,
Vanaf die jaren/maanden/dagen/uren geloofde hij niet meer in de goddelijke macht.
Met tranen in zijn ogen kijkt hij naar zijn punt van zijn schoen,
Resoluut maar teder geeft hij haar een laatste zoen.
Wij slaan elkaar armen om elkaars schouders en zoeken verdrietig een antwoord op de zin van het leven,
En willen deze gebroken man zijn vrouw terug geven.
Zijn mond sprak maar bracht geen woorden,dan horen wij'ik heb geen zorgen meer',
Neem haar in Uw veilige armen, lieve heer.