mijn tweelingszus sabrina
Niemand weet wat ik bedoel ,
Niemand weet wat ik voel,
Ik ben zo boos ,
en zo moe,
Even naar het graf , even naar mijn zusje toe
Even alleen , even vrij.
Niemand weet wat ik daar zoek ,
Dat blijft voor velen een gesloten boek
Daar ligt vijfien jaar van haar leven .
voor velen een eeuwigheid
Voor haar maar even
God waar heb ik dit aan verdient !?
Mijn zusje ligt daar en mij rest alleen een herinnering
Als ik daar zit , bij de bomen en het mos
Dan laten de tranen zich los
Dan denk ik weer ,
Lieve sabrina de toekomst is jou ontnomen
Daar kan jij daarboven alleen nog maar van dromen
Maar ik verlies niet de moed
Want ooit komt alles goed !
Ik heb je nooit gekend ,
Dus zeggen velen: “ik snap niet waarom je zo verdrietig om haar bent”
Maar je bent een deel van mijn leven.
Al heb ik je niet gekend!
Of wel ik heb 6 maanden met je samen gezeten
Niemand zal ooit begrijpen wat ik bedoel ,
Niemand zal ooit begrijpen wat ik voel.
Maar je bent men tweelingzus voor eeuwig