Waarom mijn zoon
Wij zijn gegaan met drie - jij nog in moederlijf
met twee zijn wij teruggekomen
en met betraande doorgeweende ogen
bij 't afscheid daar in 't ziekenhuis
- het staat niet meer, de jaren zijn voorbijgevlogen
Ik treuzelde de momenten heel bewust
wijl rondom mij alles verstilde - ik had reeds eerder al
mijn wanhoop Haar geschreeuwd naast al mijn onbegrip
en teder zacht heb ik jouw koud wit voorhoofdje gekust
- dat ik na zoveel jaren nog die kilte weet
En in de nacht zijn wij teruggekomen
naar de plaats waarvan wij zijn gegaan - en ‘k heb gebeden
om genade voor ons alle twee - want daar begon de breuk
omdat het jij was die ons bond - en achteraf doet ‘t pijn
want zij droeg altijd schuld en honger in zich mee
Wat doet mij grijpen naar een smart die ik geleden dacht
- of sta ik al zo dicht bij Goddelijke troon? -
ik voel jouw lichtgewicht nog schreeuwend in mijn armen
en toch werd alles anders na die laatste nacht
en schreeuwde ik Haar toe: ’Waarom mijn zoon’.
**********
sunset 30-10-2006
**********
-XxX-sharida-XxX-: | Donderdag, november 09, 2006 21:38 |
ik heb medelijden met je.. ik weet niet zo goed wat ik hier van moet zggn sterkte (A) |
|
blauwoogje: | Vrijdag, november 03, 2006 13:31 |
Met ingehouden adem gelezen, en tranen over mijn wangen. PRACHTIG!! Lieve knuff blauwoogje |
|
michris: | Woensdag, november 01, 2006 23:53 |
Ja, dan valt een mens pas echt helemaal stil bij het lezen van deze woorden. Terwijl ik zelf naarstig naar woorden zoek voor jou, kan ik ze toch niet vinden. Het is te intens, te rakend, ik voel de pijn van alle kanten binnenstromen. liefs, michris |
|
mums: | Woensdag, november 01, 2006 18:30 |
ik zit hier even met tranen in mijn ogen lieve sunset. Had hem niet gezien. Heb ook even geen woorden meer..hier staat zoveel pijn. knuf liefs mums |
|
vivika: | Maandag, oktober 30, 2006 22:13 |
*slikt even* dikke pijnverzachtende knuff | |
Jan van Dord: | Maandag, oktober 30, 2006 21:16 |
Sunset, Wat een trieste levenservaring. Wat heb je dit gevoelig geschreven. Ik, die nooit een traan laat voelde ze nu branden. Een .......... gedicht! Kan het niet beschrijven. jan |
|
soulsister: | Maandag, oktober 30, 2006 20:33 |
zo rakend sunset,ben hier gewoon stil van liefs en warme knuffel |
|
lommert: | Maandag, oktober 30, 2006 20:32 |
intens geschreven gedicht...zo voel ik....maar zo mooi groet willem gr |
|
arie: | Maandag, oktober 30, 2006 16:54 |
Heel even vasthouden.. Dat is al wat ik wil.. Ik doe het in gedachten en zend je kracht Liefs, arie |
|
M@rcel: | Maandag, oktober 30, 2006 12:36 |
kan alleen maar stil zijn...dit raakt zo... Dikke knuffel M@rcel |
|
Will Hanssen: | Maandag, oktober 30, 2006 11:21 |
Zeer rakend dit Sunset, het raakt mijn ziel...... Liefs, Will |
|
remie: | Maandag, oktober 30, 2006 11:10 |
er is nooit een antwoord op waarom, ik vraag het ook zo vaak...waarom ...knuff van mij...liefs remie | |
Mandje: | Maandag, oktober 30, 2006 09:52 |
wat afschuwelijk om zoiets mee te maken. heel aangrijpend verwoord! liefs, Marianne |
|
~~~eilahtan~~~: | Maandag, oktober 30, 2006 09:20 |
in stilte en met verdiet gelezen zo pijnlijk dikke knuf en een warme omhelzing liefs nathie |
|
fran92: | Maandag, oktober 30, 2006 08:40 |
slik zoo droef dit.. ik weet niets te zeggen ik geef je een dikke knuffel sunset liefs fran92 |
|
anneke van dijk: | Maandag, oktober 30, 2006 08:21 |
aangrijpend.. wat een pijn en verdriet; zijn ziel is teruggegaan, omdat hij slechts het ''bestaan'' in de baarmoeder nodig had; nu kan hij voorgoed aan Gene Zijde blijven liefs, namasté, an |
|
switi lobi: | Maandag, oktober 30, 2006 08:20 |
Jij weet wel hoe ik mij nu voel, ik zou zo graag nu samen jou willen huilen...... Ik geef je mijn tranen. Heel warme liefdevolle omarming lieve vriend en een dikkedikke kus. Liefsliefs, switi lobi |
|
Sunflower Ria: | Maandag, oktober 30, 2006 07:54 |
Instil inmens intens,een traan over mijn wang stilletjes instil....... SunflowerRia |
|
going with de wind: | Maandag, oktober 30, 2006 07:42 |
met diepe droefenis gelezen Lieve |
|
Hilly N: | Maandag, oktober 30, 2006 07:14 |
Met een brok in mijn keel gelezen Sunset. Warme knuffel van Hilly |
|
_Ria_: | Maandag, oktober 30, 2006 07:14 |
Intens droef toch zeer prachtig verwoord! Liefs en mijn genegenheid! |
|
Klaes: | Maandag, oktober 30, 2006 06:59 |
droef in pracht verwoord groet/klaes |
|
Artifex: | Maandag, oktober 30, 2006 06:41 |
Het teruggrijpen is mij zo herkenbaar... Warme knuffel voor jou... Liefs, Artifex. |
|
Reiger: | Maandag, oktober 30, 2006 06:34 |
Intens droef.... Werd er even helemaal stil van.... |
|
Windwhisper: | Maandag, oktober 30, 2006 06:31 |
Moet even heel diep slikken, zoveel tranen borrelen er omhoog in mij....... Blijf gewoon maar even stil....... een troosknuffel |
|
H.J.: | Maandag, oktober 30, 2006 06:23 |
een reactie komt er even niet.ik vind geen woorden,niet eens één enkel woord. brok in mijn keel. liefs in warme omarming. H.J. |
|
betty1: | Maandag, oktober 30, 2006 06:15 |
in stilte gelezen....liefs betty | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 30 oktober 2006 | ||
Thema's: |