ik zoek je steeds weer op
falen doe ik altijd
toch kan ik het niet laten
ik verlang zo naar jou
heeft het eigenlijk nog zin
mijn verlangen word toch niet gestild
zal ik me dan maar opsluiten
mezelf dwingen binnen te blijven
maar dan zie ik even
weer die blik in je ogen
ik dacht altijd dat ogen nooit liegen
misschien heb ik mij vergist
geef mij dan een sein
die ik begrijp
èèn voormiddag heb je nog de kans
als je begrijpt wat ik bedoel
ik zie die blik
ik vertrouw jou zo
misschien geef ik het binnenkort op
mijn hart heeft verdriet
toch zit het verschuild achter mijn lach