Een hele tijd geleden
Viel je heel hard
Toen begonnen de moeilijkheden
Van het einde een start
Je werd toen opgenomen
In verschillende gebouwen
Helaas is het niet goedgekomen
Want nu zijn we aan het rouwen
Je was al zo oud
En dat was juist het gevaar
Daardoor kregen we het benauwd
Al éénennegentig jaar...
Ik was laatst op bezoek
Het was een kale boel
Maar toen zag ik iets staan in de hoek
En ik stond op uit mijn stoel
Daar bij die vensterbank
Veranderde mijn blik
Ja, op die lege plank
Stond mijn koetje van plastic
Dat kleine, lieve koetje,
ik was een jaar of zeven,
heb ik met zijn snoetje
aan mijn oma weggegeven
Voor een gulden ging ik hem ruilen
Want ik had er toch twee
Om vervolgens weer naar de kermis te druilen
En mijn oma die ging mee
Dus bijna zes jaar later
Trof ik hem weer aan
In mijn ogen kwam wat water
En nu ben je al weggegaan...