mijn leven na de dood
ik sprak de zon aan
in haar stralen
deelde in de schijn
warmte kon ik
zacht vertalen door
even in haar licht te zijn
zij is deel geworden
van mijn leven
opent zicht
voor dag en dauw
verdrijft de nachtelijke
nevels, mist en ook de kou
ik ben geen
bruiner meer
mijn ongeduld is
veel te groot, maar
zij zal eeuwen schijnen
ook in mijn leven na de dood
wil melker
17/08/2005
neznaj: | Woensdag, augustus 17, 2005 19:24 |
Prschtige poëzie. Groet Han | |
arie: | Woensdag, augustus 17, 2005 14:03 |
Levenskracht en de onrust zijn voelbaar/tastbaar, maar de schittering in woorden blijft prachtig Wil Liefs, Arie |
|
Niniki: | Woensdag, augustus 17, 2005 10:13 |
geweldig Wil. Knuffie Niniki |
|
psych: | Woensdag, augustus 17, 2005 08:18 |
wauw,,, poëtisch een knap staaltje gr,,elze |
|
hiljaa: | Woensdag, augustus 17, 2005 07:54 |
rakend geschreven natuurlijk schoon moet blijven bestaan! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 17 augustus 2005 | ||
Thema's: |