Mocht het dan niet?
*geschreven voor een vriend van me die zijn zoontje verloren heeft*
Hier zit ik dan
niet wetend of ik het eigenlijk nog wel kan
Het is nu al even geleden
maar neen ... voor mij ben je nooit verleden
Alles zou ik willen opgeven
ja, echt mijn hele leven
Ik zou je zo graag eens willen zien, voelen, horen
waarom ben ik je toch verloren?
Nooit zal iemand jou kunnen vervangen
daarvoor is het te groot mijn verlangen
mijn verlangen naar jou
laat Hij me dan echt in de kou?
Hopelijk heb je het goed daarboven
ja, daar blijf ik in geloven
Ik mis je zo m'n klein wonder
weet, voor mij ben en blij je heel bijzonder
Toch doet het zoveel pijn
mocht je dan echt niet bij me zijn...?
Hier zit ik dan
niet wetend of ik het eigenlijk nog wel kan
Het is nu al even geleden
maar neen ... voor mij ben je nooit verleden
Alles zou ik willen opgeven
ja, echt mijn hele leven
Ik zou je zo graag eens willen zien, voelen, horen
waarom ben ik je toch verloren?
Nooit zal iemand jou kunnen vervangen
daarvoor is het te groot mijn verlangen
mijn verlangen naar jou
laat Hij me dan echt in de kou?
Hopelijk heb je het goed daarboven
ja, daar blijf ik in geloven
Ik mis je zo m'n klein wonder
weet, voor mij ben en blij je heel bijzonder
Toch doet het zoveel pijn
mocht je dan echt niet bij me zijn...?
Reacties op dit gedicht
| * nesje *: | Maandag, augustus 08, 2005 19:08 |
| Moooooooi! Knap geschreven! Je vriend zal er erg blij mee zijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beerke90 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||