Morgen...
Morgen...
Ik kijk heel voorzichtig naar je
maar ‘k sla m`n ogen snel weer neer
dit stille liggen kan ik niet aanzien
maar toch kijk ik nog een keer
ik wil nu toch nog naar je kijken
nu ik je tenminste nog zien kan
morgen ben je niet meer bij ons
ik heb hier vreselijk verdriet van
klein broertje, je ligt daar doodstil
zonder dat je door het ademen beeft
je bent neergelegd in een klein kistje
want je bent geboren, terwijl je niet meer leeft
ik kan dit toch echt niet aanzien
we hebben hier op gewacht, zo lang
maar nu lig jij daar letterlijk doodstil
en dit aanzien, maakt mij vreselijk bang.
zo jong en dan ben je er al niet meer
je bent zo klein, nog maar een paar dagen
maar je mag niet meer bij ons blijven
morgen gaan we je naar je grafje dragen.
klein broertje, ik zal je nooit vergeten
voor altijd blijf jij in mijn hart geborgen
wij blijven nu achter zonder jou
en wachten vol angst op morgen...
Ik kijk heel voorzichtig naar je
maar ‘k sla m`n ogen snel weer neer
dit stille liggen kan ik niet aanzien
maar toch kijk ik nog een keer
ik wil nu toch nog naar je kijken
nu ik je tenminste nog zien kan
morgen ben je niet meer bij ons
ik heb hier vreselijk verdriet van
klein broertje, je ligt daar doodstil
zonder dat je door het ademen beeft
je bent neergelegd in een klein kistje
want je bent geboren, terwijl je niet meer leeft
ik kan dit toch echt niet aanzien
we hebben hier op gewacht, zo lang
maar nu lig jij daar letterlijk doodstil
en dit aanzien, maakt mij vreselijk bang.
zo jong en dan ben je er al niet meer
je bent zo klein, nog maar een paar dagen
maar je mag niet meer bij ons blijven
morgen gaan we je naar je grafje dragen.
klein broertje, ik zal je nooit vergeten
voor altijd blijf jij in mijn hart geborgen
wij blijven nu achter zonder jou
en wachten vol angst op morgen...
Over dit gedicht
| Auteur: anyone | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||