ik ril
mijn waterbed scheurt open en
ik word wakker, volledig onder het bloed
ik ga naar de wastafel, kijk in de spiegel
en zie het lippenrood dat me eens heeft bemind
ik vrijwaar mijn ogen van de korsten
was mijn haar met een geurige conditioner
en douche me urenlang
want het verloren leven begint te stinken
bedachtzaam en heel kalm
zet ik me neer op de zetel
of nee, ik leg me neer, want
zo kan ik beter nadenken
over het waarom van mijn dood
en hoe het allemaal weer eens uit te leggen
tegen mijn vader, mijn moeder
mijn tantetjes Troost en Ongerust
nonkel Nooitbegrependiekrullenbol
en mijn doorsnee vrienden
ik besluit voor immer te zwijgen
niets aan niemand te verklaren
glimlach bij de gedachte aan de goede nachtrust van morgen
dans richting ijskast, vergeven van fruit
moeilijke keuze alweer, appel, pruim, banaan of peer
banaan dan maar
en feitelijk eigenlijk eerlijk gezegd
smaakt het naar meer